اختلال انزال به‌تعویق‌ افتاده

اختلال انزال به‌تعویق‌افتاده

در نظرسنجی صورت‌گرفته در آمریكا، تنها 8% مردان اعلام كردند كه در تعاملات جنسی‌شان انزال به تعویق‌افتاده یا عدم انزال داشته‌اند (لانمن و همكاران، 1999). مردان، به‌ندرت از این مشكل، شكایت دارند و برای درمان آن مراجعه می‌كنند، زیرا در بسیاری از موارد، مردان می‌توانند به روش‌های دیگری غیر از مقاربت جنسی، توسط همسرشان، به اوج لذت جنسی برسند (آبفلبام، 2000).

گاهی‌اوقات، مردان از مشكلی به نام انزالبرگردانده‌شده^[1] رنج می‌برند ـ كه البته شیوع بسیار كمی دارد ـ در این‌حالت، مایع منی در آستانه خروج از آلت تناسلی، به جای خود باز می‌گردد. این مشكل، معمولاً همیشه به دلیل اثرات مصرف داروهای خاص یا برخی از بیماری‌های پزشكی، به وجود می‌آید و نباید با انزال به تعویق‌افتاده، اشتباه گرفته شود.

علت اختلال انزال به‌تعویق‌افتاده

میزان كم سروتونین، برخی بیماری‌های عصب‌شناختی خاص و آسیب به طناب نخاعی یا سر می‌تواند در انزال، اختلال، ایجاد كند (لویس و همكاران، 2010). موادی كه جریان سیستم عصبی سمپاتیك را كند می‌كنند (مانند الكل،‌ برخی از داروهایی كه برای درمان پرفشاری خون مورد استفاده قرار می‌گیرد و نیز داروهای روان‌گردان) می‌توانند انزال را تحت را تأثیر قرار دهند (هریك و همكاران، 2011). برای مثال، داروهای ضدافسردگی افزایش‌دهنده سروتونین،‌ حداقل در 30% افرادی كه چنین داروهایی را مصرف می‌كنند، انزال را به تعویق می‌اندازد (گلینا و همكاران، 2013).

یكی از علل مهم روان‌شناختی این اختلال، اضطراب عملكردی است، عاملی، شناختی ـ رفتاری كه در بروز اختلال نعوظ نیز نقش دارد (كالوارهو و نوبره، 2011). وقتی مردی، تنها روی رسیدن به اوج لذت جنسی، تمركز می‌كند از حفظ سطح بهینه برانگیختگی خود، غافل می‌شود، در نتیجه، فرد، برانگیختگی جنسی‌اش را از دست می‌دهد، خودش را مدام سرزنش می‌كند و به یك مشاهده‌گر پر از هراس، تبدیل می‌شود (رولند، 2012). یكی دیگر از علل روان‌شناختی انزال به‌تعویق‌افتاده، عادات مرتبط با خودارضایی است. برای مثال، اگر مردی، عادت داشته است از طریق مالش آلت تناسلی‌اش به برخی از اشیاء ـ‌ مانند پشتی ـ به ارگاسم برسد. اكنون در غیاب آن اشیاء، ارگاسم برایش دست‌یافتنی نیست (وینكزی و همكاران، 2008). در نهایت، ممكن است اختلال انزال به‌تعویق‌افتاده، ناشی از اختلال میل جنسی كم‌كار مردان باشد (آپفلبام، 2000). برای مثال، مردی كه بدون تمایل جنسی، صرفاً تحت تاثیر فشارهای همسرش، تن به رابطه می‌دهد، نمی‌تواند آنقدر برانگیخته شود كه به مرحله انزال برسد.   

منبع

American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders (5th ed.). Washington, D.C.: Author

Apfelbaum, B. (2000). Retarded ejaculation: A much misunderstood syndrome. In S. R. Leiblum & R. C. Rosen (Eds.), Principles and practice of sex therapy (3rd ed., pp. 205–241). New York, NY: Guilford

Carvalho, J., & Nobre, P. (2011). Predictors of men’s sexual desire: The role of psychological, cognitive-emotional, relational, and medical factors. Journal of Sex Research, 48(2-3), 254–262

Glina, S., Sharlip, I. D., & Hellstrom, W. J. G. (2013). Modifying risk factors to prevent and treat erectile dysfunction. Journal of Sexual Medicine, 10, 115–119

Herrick, A. L., Marshal, M. P., Smith, H. A., Sucato, G., & Stall, R. D. (2011). Sex while intoxicated: A meta-analysis comparing heterosexual and sexual minority youth

Laumann, E., Paik, A., & Rosen, R. C. (1999). Sexual dysfunction in the United States. Prevalence and predictors. JAMA: Journal of the American Medical Association, 281, 537–544

Lewis, R. W., Fugl-Meyer, K. S., Corona, G., Hayes, R. D., Laumann, E. O., Moreira, E. D., Jr., . . . Segraves, T. (2010). Definitions/ epidemiology/risk factors for sexual dysfunction. Journal of Sexual Medicine, 7, 1598–1607

Rowland, D. L. (2012). Sexual dysfunction in men. Advances in psychotherapy—Evidence-based practice. Cambridge, MA: Hogrefe Publishing

Wincze, J. P., Bach, A., & Barlow, D. H. (2008). Sexual dysfunction. In D. H. Barlow (Ed.), Clinical handbook of psychological disorders: A step-by-step treatment manual (4th ed., pp. 615–661). New York, NY: Guilford